Kurbanı oynamak
Robert Elias Najemy
Kurban rolü pek çoğumuzun favorisidir. Kurban rolünü oynayarak sağlayabileceğimiz pek çok fayda vardır.
1- Otomatik olarak özsaygı kazanma: Kurban olarak haksızlık yapılan bizlerizdir. Dolayısıyla biz iyiyizdir, doğruyuzdur ama karşı taraf değildir. Biz değerliyizdir, diğerleri değildir. Pek çoğumuz kendimize yeteri kadar güvenemeyiz ve kurban rolü oynayarak bu eksikliği gidermeye çalışırız.
2. Kurban olarak başkalarını suçlu hissettirebiliriz. Bize kızgın olduklarında, güçsüz ve çaresiz bir insanı oynayarak onların öfkesini dindirebiliriz. Birinden bir şey istediğimizde onlara kendilerini suçlu hissettirebilir ve onlara bizim mutsuzluğumuzun onları hatası olduğu mesajını verebiliriz.
3. Kurban olarak kendi gerçekliğimizden sorumlu değilizdir. Dolayısıyla hayatlarımızın kötü durumlarından da sorumlu tutulamayız. Potansiyelimizi ortaya koyamama konusunda geçerli bir nedene sahip oluruz.
Eğer sevdiğimiz biri kurban rolünü oynuyorsa, kendimizi onların güçsüz olduğu yanılsamasından kurtarmamız gerekir. Onlar kendi gerçekliklerinden sorumludurlar, dolayısıyla isterlerse mutluluk, sağlık ve başarı yaratabilirler hayatlarında. Onlara karşı suçlu hissetmeden ve onların yanılsamalarına kanmadan, onlara sevgimizi ifade etmeliyiz. Bu sevgiyi, zihin açıklığını ve dürüst iletişimi gerektirir.
Kurban her zaman mutsuz olmaya ihtiyaç duyar ve her gün mutsuz olacak bir şey bulur. Çoğu zaman da mutsuzluklarından çevrelerindeki insanlar sorumludur. Kurbanlar “bu ne güzel bir gün” ya da “Ne kadar mutluyum” demekte zorlanırlar.
Peki kurban rolünü oynayan birine nasıl tepki vermekten hoşlanırım?
Her şeyden önce bir diğerinin sağlığının, mutluluğunun ya da başarısının benim elimde olmadığını kendime hatırlatırım. Aynı zamanda bu insanın benim sevgime ve ilgime ihtiyaç duyduğunu da düşünürüm ve kurban rolünü oynamadığı sürece bunu ona rahatlıkla verebileceğimi bilmesini isterim.
Kurban rolünü oynamadığı zamanlarda, onu ne kadar sevdiğimi ve onun mutlu olmasını istediğimi ancak bunu onun için benim yaratamayacağımı söylerim. Eğer mutluluğa ulaşma konusunda sorumluluk almaya hazırsa, ona yardım etmeye hazır olurum. Ona durumu daha açıklıkla görmesini sağlayacak sorular sorarım.
Bir kurbanla dürüst iletişim şöyle olabilir:
“Sevgili,
Bilmeni istiyorum ki seni seviyorum ve seni önemsiyorum. Ayrıca mutlu ve sağlıklı bir hayat sürmeni gerçekten çok istiyorum. Ancak bunu senin için yaratamayacağımı anlamaya başladım. Anladım ki bazen senin ikimizin de arzu ettiği kadar mutlu olmadığın için kendimi sorumlu hatta suçlu hissediyorum.
Şimdi anlıyorum ki sorumlu ya da suçlu hissetmen konusunda sana yardımcı olamam. Sendeki bu duygular beni sadece öfkeli yapıyor çünkü daha mutlu bir hayata sahip olmak için yapman gerekenleri yapmıyorsun. Ayrıca sende olmayan şeylere odaklanarak, sahip olduğun bütün mükemmel şeyleri ve hayatının ne kadar şahane olduğu gerçeğini kaçırıyorsun.
Dolayısıyla daha fazla senin mutluluğunu yaratmak için uğraşmayacağım. Seni sevmeye devam edeceğim ve senin için elimden geleni yapmaya çalışacağım, senin için yapmam gerekenden fazlasını yaptığım hissine kapılmadan.
Bu konuda benimle paylaşmak istediğin başka bir şey var mı?”
